|
ارائه چارچوبی پارامتریک برای طراحی فرم ساختمان مسکونی به منظور بهبود خرداقلیم در بافتهای شهری متراکم
|
| محمد منجمی، منصور یگانه* |
|
|
|
چکیده: (1 مشاهده) |
هدف اصلی این پژوهش، توسعه و اعتبارسنجی یک چارچوب نوآورانه طراحی پارامتریک برای بهینهسازی فرم ساختمان در بافتهای متراکم شهری است تا از این طریق، بهبود شرایط خرداقلیمی و ارتقای آسایش حرارتی در فضاهای باز میانی ساختمانها میسر گردد. این چارچوب به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که چگونه میتوان با استفاده از رویکردهای محاسباتی، به فرمی بهینه دست یافت که تابش خورشیدی مطلوب، تهویه طبیعی کارآمد و سایهاندازی مناسب را همزمان فراهم آورد. این مطالعه به روش شبیهسازی عددی و با رویکردی ترکیبی انجام شد. پس از انتخاب یک مجتمع مسکونی نمونه در بافت متراکم تهران، ۱۶ الگوی مختلف فرمی با استفاده از نرمافزار راینو و پلاگین گراسهاپر و بر مبنای متغیرهایی چون جهتگیری، تراکم، ارتفاع و نحوه استقرار بلوکها تولید شد. شبیهسازی عملکرد خرداقلیمی این الگوها در گرمترین روز سال (اول تیرماه ۱۴۰۳) با بهرهگیری از پلاگین لیدیباگ و بر مبنای دادههای اقلیمی واقعی تهران انجام پذیرفت و شاخصهای کلیدی آسایش حرارتی فضای باز (PET, PMV, PPD, UTCI) برای هر سناریو محاسبه و به طور کمی مورد تحلیل مقایسهای قرار گرفت. نتایج به وضوح نشان داد که انتخاب فرم تأثیری بسزا بر میکرواقلیم دارد. الگوهای با کشیدگی شمالی-جنوبی و فرمهای پلکانی (مانند الگوی شماره ۱۵) به طور میانگین موجب کاهش ۰.۴۸ درجهای شاخص PET و بهبود ۰.۰۸ واحدی شاخص PMV نسبت به وضعیت موجود شدند. در مقابل، فرمهای فشرده و بسته با محدود کردن جریان هوا، منجر به ایجاد نقاط راکد و تشدید عدم آسایش شدند.چارچوب پارامتریک پیشنهادی، ابزاری قدرتمند و کارآمد در خدمت معماران و شهرسازان است که امکان تصمیمگیری آگاهانه بر پایه دادههای شبیهسازی شده را در مراحل اولیه طراحی فراهم میکند. کاربست این چارچوب میتواند به خلق محیطهای شهری پایدارتر، انعطاف پذیرتر و انسانمحورتر در برابر چالشهای تغییر اقلیم منجر شود.
|
|
| واژههای کلیدی: طراحی پارامتریک، خرداقلیم شهری، آسایش حرارتی فضای باز، بهینهسازی فرم، بافت متراکم شهری، شبیهسازی انرژی |
|
|
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
پذیرش: 1403/12/10 | انتشار: 1403/12/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
