|
اولویتبندی شهرستانهای استان کرمانشاه براساس شاخصهای توسعه پایدار منطقهای
(مطالعۀ موردی: شهر کرمانشاه)
|
| احسان خسروی، علیرضا استعلاجی*، مجید شمس، نصرالله فلاح تبار |
|
|
|
چکیده: (۷۱۷ مشاهده) |
برنامهریزی در جهت توسعه پایدار منطقهای یکی از دغدغههای اصلی برنامهریزان فعال در عرصه توسعه میباشد تا راهی جهت عدم تعادل منطقهای و کاهش ناهمگونیها پیدا کنند. بنابراین شناخت ناهمگونی مناطق میتواند نقش مهمی درجهت برنامهریزی اصولی و مفیدتر ایفا کند. هدف پژوهش حاضر اولویتبندی شهرستانهای استان کرمانشاه براساس شاخصهای توسعه پایدار منطقهای است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر شیوه انجام توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش راهمه شهرستانهای استان کرمانشاه تشکیل میدهد که براساس سرشماری عمومی سال 1395 جمعیت استان برابر با 1952434 نفر بوده است که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب دند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونتی تک نمونهای، تحلیل رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج آزمون تی تک نمونهای از وضعیت شاخصهای توسعه پایدار در استان کرمانشاه نشان داد که شاخص اقتصادی با میانگین 062/3 بالاتر از حدمطلوب است و شاخصهای اجتماعی با میانگین 941/2، شاخص کالبدی با میانگین 947/2 و شاخص نهادی با میانگین 895/2 پایینتر از وضعیت مطلوب قرار دارند. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که متغیر اقتصادی با مقدار ضریب بتای 377/0 بیشترین تاثیر را بر برنامهریزی منطقهای دارد و متغیر نهادی با مقدار ضریب بتای 143/0 کمترین تاثیر را بر بنامهریزی منطقهای دارد. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که متغیر اقتصادی با اثر کلی 642/0 و متغیر نهادی با اثر کلی 143/0 کمترین تاثیر را بر برنامه ریزی منطقه ای در استان کرمانشاه دارد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: توسعه، توسعه پایدار، برنامه ریزی منطقهای، شاخص های توسعه، استان کرمانشاه |
|
|
متن کامل [PDF 754 kb]
(۱۳۴ دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
پذیرش: 1402/6/25 | انتشار: 1402/6/25
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
