|
1. احمدزاده کرمانی، حمید؛ امین زاده گوهرریزی، بهرام. (1399). ارزیابی ابعاد تاب‌آوری شهری با استفاده از روش میانگین مجموع فواصل از حد بهینه (مطالعه موردی: منطقه ۹ شهرداری مشهد)، هویت شهر، 14(1)، 33-44. DOI: 20.1001.1.17359562.1399.14.1.3.6 2. احمدي، قادر؛ پورحسن زاده، محمدحسین؛ سلیمان نژاد، امیر. (1399). تحلیلی بر تاب‌آوری اجتماعات شهري در برابر زلزله (مطالعه موردي: شهرهاي اردبیل، تبریز و ارومیه)، فصلنامه آمایش محیط، 13(49)، 109-134. http://ebtp.malayeriau.ac.ir/article_675484.html 3. امانپور، سعید؛ حسینی امینی، حسن؛ عبادی، حسین. (1398). تبیین مدیریت راهبردی بحران با رویکرد تاب‌آوری شهری (مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر اهواز)، جغرافیا و مخاطرات محیطی، 8(2)، 183-209. DOI: 10.22067/GEO.V0I0.80239 4. امینی ورکی، سعید؛ مدیری، مهدی؛ شمسایی زفرقندی، فتح‌اله؛ قنبری نسب، علی. (1393). شناسایی دیدگاه‌های حاکم بر آسیب‌پذیری شهرها در برابر مخاطرات محیطی و استخراج مؤلفه‌های تأثیرگذار در آن با استفاده از روش کیو، مدیریت بحران، دوره 3(ویژه‌نامه هفته پدافند غیرعامل)، 5-18. http://www.joem.ir/article_11584.html 5. بحرینى، سید حسین؛ بلوکى، بهناز؛ تقابن، سوده. (1388). تحلیل مبانى نظرى طراحى شهرى معاصر. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. 6. برزگر، محمدرضا. (1382). شهرسازى و ساخت اصلى شهر، شیراز: کوشامهر. 7. بهرام پور، مهدی؛ بمانیان، محمدرضا. (1391). تبیین الگوی جانمایی پایگاه‌های مدیریت بحران با استفاده از GIS نمونه‌ی موردی شهر تهران منطقه 3، مجله مدیریت بحران، 1(1)، 51-59. DOI: 20.1001.1.23453915.1391.1.1.6.3 8. بهزادافشار، کتایون؛ اکبری، پرویز. (1398). تبیین و تحلیل معیارهای کاربری برنامه‌ریزی زمین در کاهش خطر زلزله جهت افزایش تاب‌آوری شهری (نمونه موردی: شهر سنندج)، نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، 11(2)، 341-357. http://geography.journals.iau-garmsar.ac.ir/article_663751.html 9. پورحسن‌زاده، محمدحسین؛ احمدی، قادر. (1399). سنجش و ارزیابی تاب‌آوری کلانشهر شیراز با رویکرد کاهش خطرپذیری در برابر مخاطرات طبیعی، فصلنامه جغرافیا و برنامه‌ریزی منطقه‌ای، 10(2)، 1-14. http://www.jgeoqeshm.ir/article_109351.html 10. پیاژه، ژان. (1373). مفاهیم بنیانى ساختگرایى، على مرتضویان (مترجم)، ارغنون، شماره 4، 27-36. http://ensani.ir/fa/article/64255/ 11. تقوایی، مسعود؛ حسینی‌خواه، حسین. (1396). برنامه‌ریزی توسعه صنعت گردشگری مبتنی بر روش آینده‌پژوهی و سناریونویسی (مطالعه موردی: شهر یاسوج)، مجله برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری، 6(23)، 8-30. DOI: 10.22080/JTPD.2018.1762 12. حبیب، فرح. (1384). نقش شکل شهر در کاهش خطرات ناشى از زلزله، تهران: انتشارات تابش تصویر. 13. رجایی، سیدعباس؛ منصوریان، حسین؛ سلطانی، مرضیه. (1400). تحلیل فضایی تاب‌آوری شهری در برابر زلزله مطالعه موردی: منطقه یک شهر تهران، فصلنامه شهر پایدار، 4(1)، 1-13. DOI: 10.22034/JSC.2020.225370.1221 14. رفیعیان، مجتبی؛ رضایی، محمدرضا؛ عسگری، علی؛ پرهیزکار، اکبر؛ شایان، سیاوش. (1390). تبیین مفهومی تاب‌آوری و شاخص‌سازی آن در مدیریت سوانح اجتماع‌محور (CBDM)، برنامه‌ریزی و آمایش فضا، 15(4)، 19-41. http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-9255-fa.html 15. روستا، مجتبی؛ ابراهیم‌زاده، عیسی؛ ایستگلدي، مصطفی. (1395). تحلیل تاب‌آوری کالبدي در برابر زلزله (مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر مرزي زاهدان)، فصلنامه جغرافیا و توسعه، 15(46)، 1-18. DOI: 10.22111/GDIJ.2017.3021 16. زالی، نادر؛ عطریان، فروغ. (1395). تدوین سناریوهای توسعه گردشگری منطقه‌ای براساس اصول آینده‌پژوهی )موردمطالعه: استان همدان(، آمایش سرزمین، 8(1)،107-131. DOI: 10.22059/JTCP.2016.59147 17. شمس، سعید؛ شعبانی اصل، محمدرضا. (1399). ارزیابی و سنجش میزان آمادگی شهر تهران در مقابله با زلزله با تأکید بر تئوری تاب‌آوری (مطالعه موردی: منطقه 4 کلانشهر تهران)، مسکن و محیط روستا، 39(171)، 129- 144. URL: http://jhre.ir/article-1-2058-fa.html 18. صالحی، اسماعیل؛ آقابابایی، محمدتقی؛ سرمدي، هاجر؛ فرزاد بهتاش، محمدرضا. (1390). بررسی میزان تاب‌آوری محیطی با استفاده از مدل شبکۀ علیت، مجله محیط‌شناسی، 37(59)، 99-112. DOI: 20.1001.1.10258620.1390.37.59.10.2 19. ضرغامي، سعید؛ تيموري، اصغر؛ محمديان مصمم، حسن؛ شماعی، علی. (1395). سنجش و ارزيابي ميزان تاب‌آوري محله‌هاي شهري در برابر زلزله (بخش مرکزی شهر زنجان)، نشريه پژوهش و برنامه‌ريزي شهري، 7(27)، 77-92. DOI: 20.1001.1.22285229.1395.7.27.5.8 20. فرزاد بهتاش، محمدرضا؛ کی نژاد، محمدعلی؛ پیربابایی، محمدتقی؛ عسگري، علی. (1392). ارزیابی و تحلیل ابعاد و مؤلفه‌های تاب‌آوری کلانشهر تبریز، نشریه هنرهاي زیبا، 18(3)، 33-42. DOI: 10.22059/JFAUP.2013.51316 21. کاظمی، نسرین. (1398). تدوین سناریوهای تاب‌آوری در برابر زلزله بر مبنای پیوندهای روستایی شهری، مسکن و محیط روستا، 38(166)، 137-152. URL: http://jhre.ir/article-1-1816-fa.html 22. کوان، رابرت. (1388). فرهنگ شهرسازی، یلدا بلارک (مترجم)، تهران: پرهام نقش. 23. لطفی، صدیقه؛ نیک‌پور، عامر؛ اکبری، فاطمه. (1399). سنجش و ارزیابی ابعاد کالبدی تاب‌آوری شهری در برابر زلزله (مطالعه موردی: منطقه 7 شهر تهران)، نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، 12(4)، 19-36. DOI: 20.1001.1.66972251.1399.12.4.2.0 24. محمدی ده چشمه، مصطفی. (1392). ایمنی و پدافند غیرعامل شهری، اهواز: انتشارات دانشگاه شهید چمران اهواز. 25. ملکی، سعید؛ آروین، محمود؛ بذرافکن، شهرام. (1397). بررسی نقش حکمروایی خوب شهری در تحقق شهر تاب‌آور (مطالعه موردی شهر اهواز)، نشریه دانش شهرسازی، 2(4)، 1-18. DOI: 10.22124/UPK.2019.12195.1162 26. معرب، یاسر؛ صالحی، اسماعیل؛ امیری، محمدجواد. (1394). ارزیابی تاب‌آوری اقتصادی کاربری اراضی شهری (نمونه موردی منطقه 1 تهران)، فصلنامه علمی ترویجی پدافند غیرعامل، 7(3)، 29-36. 27. نبوى رضوى، هاله سادات؛ حبیبى، سیدمحسن؛ طبیبیان، منوچهر. (1397). نقش ساختار شهر در تاب‌آورى آن در برابر زلزله، هویت شهر، 12(3)، 29-38. DOI: 20.1001.1.17359562.1397.12.3.3.6 28. نصر، طاهره. (1398). جایگاه «آینده‌پژوهی» در تدوین سناریوهای توسعه پایدار شهری (موردکاوی: شهر شیراز)، مجله مدیریت شهری و روستایی، 18(55)، 189-208، HTTP://IJURM.IMO.ORG.IR/BROWSE.PHP?A_ID=2584&SID=1&SLC_LANG=FA 29. Admiraal, H., Cornaro, A. (2020). Future cities, resilient cities-The role of underground space in achieving urban resilience, Underground Space, 5(3), pp.223-228. 30. Ainuddin, S., Routray, J. K. (2012). Community resilience framework for an earthquake prone area in Baluchistan. International Journal of Disaster Risk Reduction, 2(1), 25-36. 31. Ansari, Mojtaba, Yeganeh, Mansour, Bemainan, Mohammadreza. 2012. Architecture as an Organism. International Conference on Industrial Engineering and Operations Management 32. Ashtari, B. Yeganeh, .Bemanian, . MM. Vojdani Fakhr. B.2021. A Conceptual Review of the Potential of Cool Roofs as an Effective Passive Solar Technique: Elaboration of Benefits and Drawbacks. Frontiers in Energy Research, 624 33. Bryant, M., Allan, P. (2013). Open Spaces Innovation in Earthquake Affected Cities. INTECH, 9,183-204. DOI: 10.5772/55465 34. Buckle, Ph. (2001). Assessing Resilience and Vulnerability: Principles, Strategies and Actions, Australia, Victorian Government Publishing Services. 35. Cutter, S. L., Barnes, L., Berry, M., Burton, C., Evans, E., Tate, E., Webb, J. (2008). A place-based model for understanding community resilience to natural disasters. Global environmental change, 18(4), 598-606. 36. Davis, I. Izadkhah, Y. (2006). Building Resilient Urban Communities. Article from OHI, 31(1), 11-21. DOI: 10.1108/OHI-01-2006-B0002 37. Desouza, K. C., Flanery, T. H. (2013). Designing, planning, and managing resilient cities: A conceptual framework, Cities, 35(11), pp 89-99, DOI: 10.1016/j.cities.2013.06.003 38. Du, M., Zhang, X., Wang, Y., Tao, L., Li, H. (2020). An operationalizing model for measuring urban resilience on land expansion, Habitat International, Vol.102, pp.102-206. 39. Foley, J. A., DeFries, R. Asner, G. P., Barford, C., Bonan, G., Carpenter, S. R., & Helkowski, J. H. (2005). Global consequences of land use. Science, 309(5734), 570-574. DOI: 10.1126/science.1111772 40. Godschalk, D. (2003). Urban Hazard Mitigation: Creating Resilient Cities, Natural Hazards Review, 4(3), 136-143. DOI: 10.1061/(ASCE)1527-6988(2003)4:3(136) 41. Gonçalves, L.A.P.J., Ribeiro, P.J.G. (2020). Resilience of urban transportation systems. Concept, characteristics, and methods, Journal of Transport Geography, 85(11), pp.10-27. DOI: 10.1016/j.jtrangeo.2020.102727 42. Grichting, W.L. (1984), THE MEANING OF SOCIAL POLICY AND SOCIAL STRUCTURE, International Journal of Sociology and Social Policy, 4(4), pp. 16-37. 43. Gunderson, L.H. (2010). Ecological and human community resilience in response to natural disasters, Ecology and Society, 15(2), 323-331. http://www.ecologyandsociety.org/vol15/iss2/art18/ 44. International Conference on Industrial Engineering and Operations Management 45. Kimhi, S.; Shamai, M. (2004). Community Resilience and the Impact of Stress, Adult Response to Israel's Withdrawal from Lebanon. Journal of Community Psychology, 32 (4), 439-451. DOI: 10.1002/jcop.20012 46. Klein, R. J., Nicholls, R. J., Thomalla, F. (2004). Resilience to natural hazards: How useful is this concept? Global environmental change part B: environmental hazards, 5(1), 35-45. DOI: 10.1016/j.hazards.2004.02.001 47. Klein, R.J.T., Smit, M.J., Goosen, H. Hulsbergen, C.H. (1998), Resilience and vulnerability: Coastal dynamics or Dutch dikes?, The Geographical Journal, 164(3), pp. 259-268, 48. Lu, P., Stead, D. (2013). Understanding the notion of resilience in spatial planning: A case study of Rotterdam. The Netherlands. Cities, 35, pp 200-212, DOI: 10.1016/j.cities.2013.06.001 49. Mayunga, J. S. (2007). Understanding and Applying the Concept of Community Disaster Resilience: A capital-based approach, Landscape Architecture, 4(7), 22-28. 50. Meerow, S., Newell, J.P. (2016). Urban resilience for whom, what, when, where, and why? Urban Geography, 40(3), pp 309-329, DOI: 10.1080/02723638.2016.1206395 51. Omand, D. (2006). Countering international terrorism: The use of strategy, Survival (Global Politics and Strategy), pp 107-116, 52. OXFORD advance learners dictionary. (2005). 7th ed., Oxford university press. 53. Pelling, M. (2003). The vulnerability of cities, London: Earth scan. 54. Sakhaei, H., Yeganeh, M., & Afhami, R. (2022). Quantifying Stimulus-Affected Cinematic Spaces Using Psychophysiological Assessments to Indicate Enhanced Cognition and Sustainable Design Criteria. Frontiers in Environmental Science, 302. 55. Sapirstein, G. (2006). Social Resilience: The Forgotten Dimension of Disaster Risk Reduction. Available on http://acds.co.za/Jamba/Sapirstein. Pdf. 56. Sedlacko, M., Gjoksi, N. (2010). Futures studies in the governance for sustainable development: Overview of different tools and their contribution to public policy making, ESDN, Quarterly Report March. 57. Shahbazi, Mehrdad, Yeganeh, Mansour, Bamanian, Yeganeh. 2020. Meta-analysis of environmental vitality factors in open spaces. Motaleate Shahri 9 (34), 61-76 58. Smith, K. (1992). Environmental Hazards: Assessing Risk and Reducing Disaster, Routledg, London. 59. Taylor, Z., Fitzgibbons, J., Mitchell, C. (2020). Finding the future in policy discourse: an analysis of city resilience plans, Regional Studies, 55(3), DOI: 10.1080/00343404.2020.1760235 60. Trondheim R. J. (2002). Reducing Disaster Vulnerability through Local Knowledge and capacity: The Case of Earthquake prone rural communities in India and Nepal. Dr.ing Thesis, Norwegian University of science and Technology, Faculty of Architecture and Fine Art Department of Town and Regional Planning. 61. Twigg, J. (2007). Characteristics of a Disaster-resilient Community a Guidance Note Characteristics of a Disaster-resilient Community: A Guidance Note, Version 1 (for Field Testing), for the DFID Disaster Risk Reduction Interagency Coordination Group. 62. Vitale, C., Meijerink, S., Moccia, F. D. (2022). Urban flood resilience, a multi-level institutional analysis of planning practices in the Metropolitan City of Naples, Journal of Environmental Planning and Management, DOI: 10.1080/09640568.2021.2006156 63. Yeganeh, Mansour, Bemanian Mohammadreza, Ansari Mojtaba, Architecture as an Organism, 2012. 64. Yeganeh, Mansour,2015. "Educating designing an architectural model based on natural principles and criteria." International conference new perspectives in science education. 65. Yeganeh, Mansour. 2017. Intergenerational Semiotic Discourse as a Methodological Approach in Identity transforming of Islamic Cities. Revival of knowledge in the Muslim World: Methodological Approaches 66. Zare, Z. Yeganeh, M. Dehghan, N. 2022. Environmental and social sustainability automated evaluation of plazas based on 3D visibility measurements, Energy Reports, Volume 8, 2022, Pages 6280-6300, ISSN 2352-4847,
|
