[Home ] [Archive]   [ فارسی ]  
:: Main About Current Issue Archive Search Submit Contact ::
Main Menu
Home::
Journal Information::
Articles archive::
For Authors::
For Reviewers::
Registration::
Contact us::
Site Facilities::
::
Search in website

Advanced Search
..
Receive site information
Enter your Email in the following box to receive the site news and information.
..
:: Volume 21, Issue 66 (6-2022) ::
2022, 21(66): 43-69 Back to browse issues page
Evaluation of structural-distributive spatial justice with emphasis on the role of urban management (Case study: Urmia city)
Abstract:   (1903 Views)
In order to institutionalize justice, urban management should pay attention to both decision-making processes (structural justice) and results and effects and consequences of development (distributive justice) and try to discover the structures and underlying layers that cause injustice and inequality in cities and examine distributional results from fair aspects. Or be unfair. Accordingly, the main purpose of this article is to evaluate spatial justice by emphasizing the role of urban management, based on which justice is examined in the light of decision-making processes (structural justice) and the effects and consequences of development (distributive justice(. Therefore, the concept and dimensions of justice and spatial justice, its evaluation methods and criteria that can be used to evaluate it in planning documents and traditions such as comprehensive urban plans and spatial distribution of development consequences, are among the topics considered in this study. are. The information and data of the GEC census of 2016 and the information of the uses collected by the Deputy of Urban Planning and Architecture of Urmia Municipality in 2021 have been used to study distributive justice and to collect the documents of the comprehensive plan to study structural justice. The most important findings of this study are the development of a framework for evaluating spatial justice in urban development programs (by qualitative discourse analysis with emphasis on the semiotic network of Ferdinand Dossussor) and the spatial distribution of development effects and consequences (using quantitative and spatial models in GIS) and institutionalization. It emphasizes the role of urban management. The results showed that the document of the comprehensive plan of Urmia in general has considered a very low and minimal level of justice and has considered this issue (justice) from less angles and the interpretation of the document of spatial justice is more focused on the physical dimension. Regarding the evaluation of distributive justice, it should be said that there are many inequalities between the regions and districts of Urmia in terms of spatial distribution and residents' access to different services and uses. In fact, the distribution of land uses and their distribution is not fair and they are often concentrated in the central areas, so the access of residents, especially in the suburbs, to services is very inadequate.
 
Keywords: Spatial Justice, Urban Management, Structural Justice, Distributive Justice, Urmia Master Plan
Full-Text [PDF 2930 kb]   (365 Downloads)    
Type of Study: Research | Subject: Special
Accepted: 2022/06/20 | Published: 2022/06/20
References
1. الوندی پور، نینا و داداش پور، هاشم (1397)، فراروش پژوهش‌های مرتبط با عدالت فضایی در ایران با مقیاس شهری در بازه زمانی 1383-1394، دوفصلنامه پژوهش‌های بوم‌شناسی شهری، سال نهم، شماره 2، 69-86.
2. امان پور، سعید؛ ملکی، سعید و حسینی، نبی‌الله (1396)، تحلیل فضایی پراکنش جمعیت و توزیع خدمات در مناطق کلان‌شهر اهواز، مجله جغرافیا و آمایش شهری، سال هفتم، شماره 22، 55-67.
3. احمدی، محمد و شمسی‌پور، علی‌اکبر (1399)، تحلیل توزیع خدمات عمومی با رویکرد عدالت فضایی (مطالعۀ موردی: شهر بجنورد)، مجله پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، دوره 8، شماره 1، 73-98.
4. اشمید، کریستین (1394)، نظریه تولید فضای هانری لوفور: به‌سوی دیالکتیک سه وجهی، ترجمه آیدین ترکمه، تهران: انتشارات تیسا.
5. آلمندینگر، فیلیپ (1384)، به‌سوی گونه شناسی فرا اثبات گرایانه نظریه برنامه‌ریزی، ترجمه فاطمه تقی زاده، مجله برنامه‌وبودجه، شماره 92، 51-77.
6. پریزادی، طاهر؛ حسینی، فرشته و بهبودی مقدم، حسین (1395)، تحلیل نابرابری‌های فضایی توزیع خدمات شهری از منظر عدالت فضایی (مطالعه موردی: شهر مریوان)، مجله آمایش جغرافیایی فضا، دوره 6، شماره 21، 91-102.
7. تراب زاده جهرمی، محمدصادق و سجادیه، علیرضا (1390)، گونه شناسی نظریات عدالت مبتنی بر ابعاد فلسفی؛ روشی در تبیین ماهیت مفهومی عدالت، دوفصلنامه مطالعات اقتصاد اسلامی، سال سوم، شماره 2، 59-95.
8. حیدری، جهانگیر (1395)، تحلیل توزیع فضایی کاربری‌های خدمات عمومی شهری در نواحی شهر بوشهر، مجله جغرافیا و توسعه ناحیه‌ای، دوره 14، شماره 27، 129-153.
9. داداش پور، هاشم؛ علیزاده، بهرام و رستمی، فرامرز (1394)، جایگاه عدالت فضایی در نظام برنامه‌ریزی شهری ایران، نشریه راهبرد توسعه، شماره 43، 181-205.
10. داداش پور، هاشم؛ علیزاده، بهرام و رستمی، فرامرز (1394)، تبیین چارچوب مفهومی عدالت فضایی در برنامه‌ریزی شهری با محوریت مفهوم عدالت در مکتب اسلام، فصلنامه نقش‌جهان، دوره 5، شماره 1، 84-75.
11. داداش پور، هاشم و الوندی پور، نینا (1396)، گونه شناسی مفهومی عدالت در نظریه‌های برنامه‌ریزی شهری در چارچوب رویکرد میان‌رشته‌ای، فصلنامه مطالعات میان‌رشته‌ای در علوم انسانی، دوره نهم، شماره 2، 1-27.
12. دیسکی، مصطفی (1392)، در جستجوی شهر عدالت محور: بحث‌هایی در نظریه و تجربه شهری، ترجمه هادی سعیدی رضوانی و محبوبه کشمیری، تهران: سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران، موسسه نشر.
13. زمانی، اکبر؛ علیزاده زنوزی، شاهین و غلامحسینی، رحیم (1397)، سنجش مناطق شهری بر اساس توزیع کاربری‌های خدمات شهری و اثرات آن در توزیع فضایی جمعیت (مطالعه موردی: مناطق شهر مرند)، فصلنامه آمایش محیط، دوره 11، شماره 43، 1-20.
14. سعیدی رضوانی، هادی (1393)، گذری بر شهر عادلانه در نظریه‌های شهرسازی و آموزه‌های اسلامی، فصلنامه شهر پایدار، دوره 1، شماره 1، 135-163.
15. سعیدی رضوانی، هادی و نوریان، فرشاد (1393)، شهرسازی عدالت محور؛ رهیافتی پیشرو در برنامه‌ریزی شهری، فصلنامه مطالعات شهری، دوره سوم، شماره 12، 47-58.
16. سن، آرماتیا (1390)، اندیشه عدالت. ترجمه وحید محمودی و هرمز همایون پور، تهران: انتشارات کندوکاو و کتاب روشن.
17. شفیعی، محمود؛ آقایی طوق، مسلم و کریمیان، محمدوزین (1398)، تأثیر توانمندسازی شهروندان در کاهش فساد، فصلنامه رهیافت پیشگیری، دوره دوم، شماره 2، 63-79.
18. عزیزی، محمدمهدی و شکوهی بیدهندی، محمدصالح (1394)، تحلیل سیر تحول تاریخی مفهوم عدالت اجتماعی در برنامه‌های توسعه شهری ایران، سال پنجم، شماره 2، 125-149.
19. فتایی، مهری؛ سیدی، فرانک؛ فتایی، پریسا و کیانی، الهه (1393)، تأثیر برنامه‌های توانمندسازی با رویکرد اجتماع‌محور برافزایش سرمایه اجتماعی ساکنین شهر خرم‌آباد، فصلنامه مددکاری اجتماعی، سال سوم، شماره 2، 3-11.
20. کوشانه، روشن؛ عزت پناه، بختیار و موسوی، میرنجف (1398)، تحلیل پراکنش فضایی کاربری‌های خدمات عمومی شهری با استفاده از روش شاخص ویلیامسون (مطالعه موردی: تبریز)، فصلنامه نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، سال یازدهم، شماره 4، 205-221.
21. مبارکی، امید؛ زینالپور، امید و عبداله زاده، مهدی (1394)، تحلیل فضایی پراکنش خدمات و جمعیت براساس نظریه عدالت اجتماعی (مطالعه موردی نواحی هشت گانه شهر رشت)، فصلنامه جغرافیا و برنامه‌ریزی منطقه‌ای، دوره 5، شماره 18، 109-122.
22. مریفیلد، اندی (1394)، هانری لوفور یک سوسیالیست در فضا، ترجمه محمود عبدالله زاده تهران: انتشارات دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
23. نوریان، فرشاد و سعیدی رضوانی، هادی (1391)، گونه شناسی آرای بنیادین معطوف به عدالت در شهر، فصلنامه ساخت شهر، شماره 21، 13-24.
24. Almohamad, H., Knaack, A. L., & Habib, B. M. (2018). Assessing spatial equity and accessibility of public green spaces in Aleppo City, Syria. Forests, 9(11), 706.
25. Achmani, Y., Vries, W. T. D., Serrano, J., & Bonnefond, M. (2020). Determining Indicators Related to Land Management Interventions to Measure Spatial Inequalities in an Urban (Re) Development Process. Land, 9(11), 448.
26. Bezerra, É. C. D., Santos, P. S. D., Lisbinski, F. C., & Dias, L. C. (2020). Spatial analysis of Brazil's COVID-19 response capacity: a proposal for a Healthcare Infrastructure Index. Ciencia & saude coletiva, 25, 4957-4967.
27. Dikeç, M. (2009). Space, politics and (in)justice. justice spatiale / Spatial justice, 01, pp.1-8. Retrieved 2017, from www.jssj.org
28. Dikeç, M. (2001). Justice and the spatial imagination. Environment and planning A, 33(10), 1785-1805.
29. De Jeude, M. V. L., Schütte, O., & Quesada, F. (2016). The vicious circle of social segregation and spatial fragmentation in Costa Rica's greater metropolitan area. Habitat International, 54, 65-73.
30. Dufaux, F., Gervais-Lambony, P., Lehman-Frisch, S., & Moreau, S. (2009). Birth announcement. Justice spatiale-Spatial justice, 1(1), 1-2.
31. Fainstein, S. S. (2014). The just city. International journal of urban Sciences, 18(1), 1-18.
32. Heckert, M., & Rosan, C. D. (2016). Developing a green infrastructure equity index to promote equity planning. Urban Forestry & Urban Greening, 19, 263-270.
33. Harvey, D. (2010). Social justice and the city (Vol. 1). University of Georgia press.
34. Lefebvre, H. (2009). State, space, world: Selected essays. U of Minnesota Press.
35. La Rosa, D., Takatori, C., Shimizu, H., & Privitera, R. (2018). A planning framework to evaluate demands and preferences by different social groups for accessibility to urban greenspaces. Sustainable cities and society, 36, 346-362.
36. Muigua, K., (٢٠١٥). Empowering the Kenyan People through Alternative Dispute Resolution Mechanisms. In CIArb Africa Region Centenary Conference ٢٠١٥.
37. Mayaud, J. R., Tran, M., & Nuttall, R. (2019). An urban data framework for assessing equity in cities: Comparing accessibility to healthcare facilities in Cascadia. Computers, Environment and Urban Systems, 78, 101401.
38. Manuel, Jennifer. (2016). Social and Spatial Justice: Grassroots Community Action, San Jose, CA, USA.
39. Parry, J. A., Ganaie, S. A., Nengroo, Z. A., & Bhat, M. S. (2012). Spatial Analysis on the provision of Urban Amenities and their Deficiencies-A Case Study of Srinagar City, Jammu and Kashmir, India. Global Journal of Arts Humanities and Social Sciences, 6(2), 20-31.
40. Reyes, M., Páez, A., & Morency, C. (2014). Walking accessibility to urban parks by children: A case study of Montreal. Landscape and Urban Planning, 125, 38-47.
41. Soja, E. (2009). The city and spatial justice. Justice spatiale/Spatial justice, 1(1), 1-5.
42. Soja, E.W. (2011). Spatializing justice, Part II. City, 15(1), 96-102.
43. Soja, E.W; Dufaux, F; Gervais-Lambony, p; Buire, C; & Desbois, H. (2011). Spatial Justice and the Right to the City: An Interview with Edward Soja. Justice spatiale / Spatial Justice, 01, pp.1-8. Retrieved 2016, from www.jssj.org
44. Weber, R., Tammi, I., Wang, S., & Anderson, T. (2016). A Spatial Analysis of City-Regions: Urban Form & Service Accessibility. Journal Nordregio Working Paper, 2, 1-49.
Add your comments about this article
Your username or Email:

CAPTCHA


XML   Persian Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Evaluation of structural-distributive spatial justice with emphasis on the role of urban management (Case study: Urmia city). Journal title 2022; 21 (66) :43-69
URL: http://ijurm.imo.org.ir/article-1-3212-en.html


Rights and permissions
Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
Volume 21, Issue 66 (6-2022) Back to browse issues page
نشریه علمی - پژوهشی مدیریت شهری و روستایی Intenational Journal of Urban and Rural Management
راهنمای نگارش مقاله
  1. مقاله پژوهشی و در زمینه محورهاي مرتبط با مطالعات حوزه مديريت شهري و روستايي باشد و در دیگر نشریات داخلی و خارجی منتشر نشده باشد.
  2. مقاله به‌ترتیب باید دارای بخش‌های چکیده فارسی، مقدمه، چارچوب نظری یا مفهومی، روش تحقیق، یافته‌ها، نتیجه، کتابنامه و چکیده انگلیسی باشد.
  3. مقاله بصورت فايل word  باشد و موارد زير در آن رعايت گردد:
  • قلم فونت ميترا نازك 12
  • قلم نوشتار لاتين Times New Roman نازك 10
  • فاصله سطر 14
  • نيم فاصله به هيچ عنوان در كل متن نباشد.
  • قلم جداول و شكلها فونت 10
  • قلم زيرنويس فارسي فونت 10 و لاتين فونت 8
  • قلم منابع فارسي 10 و لاتين فونت 9
  1. حجم کل مقاله با احتساب تمام بخش‌های مذکور در بند ۲، بین ۶۰۰۰ تا ۸۰۰۰کلمه باشد.
  2. تمامی مقالات باید دارای چکیده فارسی و انگلیسی باشند. حجم هر دو چکیده کمتر از ۲۰۰ و بیشتر از ۲۵۰ کلمه نباشد.
  3. واژگان کلیدی بلافاصله پس از چکیده فارسی و انگلیسی و بین ۴-۶ کلمه نوشته شود.
  4. معادل انگلیسی اسامی و مفاهیم مهم در پاورقی هر صفحه آورده شود.
  5. ارجاعات مربوط به منابع در متن و داخل پرانتز و به‌صورت زیر است:
  • ارجاع به منبع فارسی:(عالم، ۱۳۹۱: ۱۰۳)
  • ارجاع به منبع انگلیسی:(دورژه، ۲۰۰۲: ۳۲۶-۳۲۷)
* در ارجاع درون متن به منبع خارجی، معادل اصلیِ نام نویسنده حتما در پاورقیِ همان صفحه ذکر شود.
  1. اصطلاحات و معادل واژه‌های فنی، توضیحات، معادل نام نویسندگان منابع خارجی مورد ارجاع در متن و... می‌باید در هر صفحه شماره‌گذاری شده و به‌عنوان پاورقی در انتهای همان صفحه ذکر شود. در متن مقاله هیچ واژه خارجی نباید آورده شود.  
  2. برای عکس‌ها، نمودارها و جداول عنوان و شماره در نظر گرفته شود. عنوان عکس‌ها و نمودارها در پایین و عنوان جداول در بالای آن ذکر شود.
  3. مشخصات نویسنده یا نویسندگان به‌صورت زیر در صفحه اول مقاله درج گردد و آدرس پست الكترونيكي نويسنده مسئول  به‌صورت پاورقی ذکر گردد:
  • مرتبه علمی، تخصص، دانشگاه یا پژوهشگاه یا سازمان. (نام و نام خانوادگي: دکتری طراحی شهری، استادیار گروه طراحی شهری، دانشکده ....، دانشگاه ....، تهران، ایران).
  • نويسنده مسئول: a.a@aaaa در پايين صفحه
  1. در صورتی‌که مقاله بیش از یک نویسنده دارد، نویسنده مسئول با علامت ستاره (*) مشخص گردد.
  2. در پایان مقاله فهرست الفبایی منابع مورد استفاده فارسی و انگلیسی به شکل زیر ارائه شود:
  • کتاب: نام خانوادگی، نام (سال انتشار) عنوان کتاب، شماره جلد، (نام و نام‌خانوادگی مترجم)، شماره چاپ، محل انتشار: انتشارات.
  • مقاله: نام خانوادگی، نام (سال انتشار) «عنوان مقاله»، نام نشریه، شماره، صفحات.
  • پایان‌نامه: نام خانوادگی، نام (سال انتشار) عنوان پایان‌نامه، پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد/ دکترا، رشته، دانشکده، دانشگاه.
  • گزارش: نام سازمان (سال انتشار) «نام گزارش».
  • اینترنت: نام خانوادگی، نام (تاریخ اخذ مطلب): نشانی کامل سایت.
توضیح
  1. مقاله‌اي كه فرمت نشريه را دارا نباشد در جلسه هيت تحريريه نشريه مطرح نمي‌شود.
  2. مقاله‌ها توسط هیات تحريريه و با همکاري متخصصان داوري شده و در صورت تصويب بر طبق ضوابط نشريه به نوبت چاپ خواهند شد.
  3. مسئوليت صحت مطالب به عهده نويسنده(گان) است.
  4. هيأت تحريريه در رد و ويرايش مقالات مجاز است.
  5. مقاله پس از پذيرش نهايي باید بدون غلط و با نرم افزار Microsoft Word ارسال شود. بدیهی است هرگونه تغییر پس از آن قابل قبول نخواهد بود.
  6. مستندات و مدارک مربوط به داوری کلیه مقالات در هیأت تحریریه نشریه محفوظ و محرمانه بوده و هیأت تحریریه نسبت به ارائه مدارک مربوط به مقالاتی که مورد پذیرش قرار نگرفته اند، متعهد نمی‌باشد.
  7. عدم رعایت شیوه نامه فوق موجب تأخیر در پذیرش و رفت و برگشت‌‌های مکرر و زمان‌بر مقاله خواهد شد.




 
Persian site map - English site map - Created in 0.03 seconds with 35 queries by YEKTAWEB 4710