مفهوم پیوستگی در شکلگیری و توسعه کانسپت طراحی معماری؛ نمونه موردی: معماری سنتی ایران
|
سعیده دهقانی ناژوانی* |
|
|
چکیده: (544 مشاهده) |
مـعماری ایران چون بسیاری دیگر از مظاهر فرهنگی در طول تاریخ حیات خود از تداوم کـمنـظیری بـرخوردار بوده است؛ البته چنین نیست که قوم ایرانی از آغاز تمدن شهر نشینی خود همواره بـه ساختن بناهائی کاملاً مشابه هم و بی هیچ تغییری در زمینه طرح و بنیاد پرداخته بـاشد، بلکه منظور آنست کـه از هـنگامیکه فن ساختمانی پس از طی یکدوره ابتدائی مراحل تکامل خود را پیمود و شیوه خاص خود را پیریزی کرد، دیگر آن خصوصیاتی را که معماری سرزمین ایران بدانها باز شناخته میشود، در طی قرون متمادی هرگز از دست ننهاد. در این پژوهش که یک پژوهش «استدلالی- استنتاجی» میباشد، با مطالعه مبانی نظری و بررسی سیر تاریخی کانسپتهای معماری در ادوار مختلف و اقلیمهای مختلف سعی در اثبات این فرضیات صورت می گیرد که کانسپتهای طراحی معماری ایران در ادوار مختلف و در اقلیمهای مختلف دارای یک پیوستگی و ثبات بوده است. |
|
واژههای کلیدی: پیوستگی، توسعه کانسپت طراحی، معماری سنتی ایران. |
|
متن کامل [PDF 1506 kb]
(699 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي پذیرش: 1395/7/7 | انتشار: 1395/7/7
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|