بررسی و تحلیل نقش شهرهای میانی منطقه کلانشهری تهران در اسکان جمعیت
|
وحید سعیدیان، احمد خلیلی*، ناصر بنیادی |
|
|
چکیده: (77 مشاهده) |
طی چندین دهه نرخ رشد شهرنشینی در شهرهای واقع در منطقه کلانشهر تهران از نرخ رشد جمعیت کلانشهر تهران بیشتر بوده و به نظر میرسد الگوی سیاستگذاری در شهرهای میانی متفاوت است برایناساس ضمن مفهومشناسی نظام اسکان جمعیت، شهرمیانی و واکاوی متون نظری و تجربی سایر کشورهای جهان، نسبت به شناسایی مؤلفهها و شاخصهای مؤثر بر سیاستگذاری شهرهای میانی اقدام شده است. برایناساس با استفاده از روششناسی کیفی و مطالعات اسنادی نسبت به شناسایی مؤلفهها و شاخصهای مؤثر بر موضوع پژوهش و سپس با استفاده از الگوهای کمی شامل آزمون فریدمن برای شناسایی اولویتبندی شاخصها، تحلیل رگرسیون برای شناسایی متغیرهای مؤثر و نحوه تأثیر آنها و خوشهبندی برای تبیین نظام سلسلهمراتب شهری اقدام شده و سیاستگذاری متناسب آن برای شهرهای میانی منطقه کلانشهر تهران پیشنهاد شده است. بر اساس آزمون فریدمن سرانه حملونقل عمومی و تراکم مسکن بهعنوان بالاترین رتبه و فاصله از شهر مادر و هزینه سفر بهعنوان با کمترین رتبه، طبقهبندیشده است. در تحلیل رگرسیون نسبت به استخراج و معرفی شاخصهای مؤثر بر اسکان جمعیت در شهرهای میانی منطقه کلانشهر تهران اقدام شده و در تحلیل خوشهبندی در قالب ۴ گروه از شهرها، طبقهبندی و راهکارهای متناسب با هریک، پیشنهاد شده است. |
|
واژههای کلیدی: الگوی اسکان، جمعیت، شهر میانی، منطقه کلانشهر، سیاستگذاری، نظام شهری |
|
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي پذیرش: 1404/2/10 | انتشار: 1404/2/10
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|