چارچوب سازمانی توسعه شهری به همراه مجموعه­ای از وظایف، نقش­ها و عملکرد­­ها در قالب برنامه­های مدون و نتایج آن­ در فضاهای شهری، مدیریت شهری نام­دارد. سازمان­ها و نهادهای درگیر در فرایندهای مدیریت شهری علی­رغم تفاوت در ساختارها و کارکردها ناگزیر از ارتباط و تعامل بایکدیگر نخواهند بود. طرح­ها و برنامه­های توسعه شهری در بسیاری از موارد وجه مشترک و یکی از علل ارتباطات بین سازمان­های مدیریت شهری هستند. هدف این پژوهش آسیب­شناسی تعاملات سازمان­های مدیریت شهری در برنامه­های توسعه کلانشهر مشهد است. جامعه آماری تحقیق 66 نفر از اعضای سازمان­های مورد مطالعه می­باشد و تمام جامعه آماری مورد سرشماری قرارگرفته است. داده­های تحقیق علاوه بر روش کتابخانه­ای، به صورت میدانی با استفاده از پرسش­نامه محقق ساخته شامل 5 بعد اصلی، و 65 شاخص از جامعه آماری اخذ شده است این پژوهش با توجه به ماهیت و اهداف این پژوهش تحلیلی-  توصیفی و از نوع پیمایشی و از نظر هدف، کاربردی می‌باشد . و با استفاده از نرم­افزارهای SPSS وExcel  تجزیه و تحلیل شده­اند. نتایج نشان داد، تمامی شاخص­های مورد بررسی شامل، قانونی (با میانگین:2.33)، سازمانی (با میانگین:2.49)، سیاست­گذاری (با میانگین:2.27)، مدیریتی (با میانگین:2.33) و فرهنگی (با میانگین:2.62)، در تعاملات سازمان­های مورد مطالعه نامطلوب هستند. مهم­ترین ابعاد تاثیرگذار بر تعاملات، نخست بعد قانونی (میانگین: 4.04)، سپس بعد مدیریتی (میانگین:3.9)، سازمانی (3.84)، سیاست­گذاری (3.82) و فرهنگی (3.81) امتیازدهی شده­اند. هم­چنین مشخص شد بین میزان امتیاز ابعاد مؤثر در هر یک از سازمان­های مورد مطالعه تفاوت وجود دارد و نیز بین وضع موجود و میزان تأثیر ابعاد در هر یک از سازمان­های مورد مطالعه شکاف قابل توجهی مشاهده گردید.