|
بررسی مفهوم آفرینشگری در هنر و معماری با تاکید بر آرای ارسطو
|
| |
|
|
|
Abstract: (538 Views) |
هنر در طول تاریخ، همواره با مفهوم «آفرینشگری و خلّاقیّت» همراه بوده است، چنانچه بیشتر اندیشمندان و صاحبنظران، هنر را همان «خلاقیت و آفرینش بدیع» ترجمان کردهاند. از سویی دیگر، هنر و معماری همخوانی نزدیکی با آفرینشگری و ابداع داشته و این مهم اثربخش ترین مفهوم در آفرینش معماری و هنر بوده و هست که ضرورت مساله نیز این موضوع نشات می گیرد. بر این اساس، مقاله حاضر به بررسی مفهومی و قلمروی شناختی مفهوم فلسفی آفرینگشری در هنر و خاصه معماری پرداخته و در طی دورههای تاریخی گوناگون، این مفهوم را واکاوی و بررسی میکند. در واقع سوال اصلی این است که «در طول تاریخ، مفهوم ابداع و خلاقیت در هنر و معماری در آرا و اندیشههای فلاسفه و دوره های مختلف تاریخی چه ابعاد نظری و مفهومی داشته است؟»؛ لذا در این مقاله با روش «توصیفی- تحلیلی» و «روش اسنادی»، مفهوم آفرینشگری در هنر و خاصه معماری در طول تاریخ از نظر فلاسفه و دورههای تاریخی مختلف، مورد بررسی قرارگرفته و از ابزار گردآوری داده مشتمل بر: «مطالعات کتابخانهای و اسنادی» بهره برده است. یافتههای تحقیق نیز به بررسی مفهوم خلاقیت در تاریخ هنر از دیدگاه فلاسفه با تاکید بر ارسطو منطبق شده و با بررسی تطبیقی مفهوم خلاقیت در ادوار گوناگون مورد بررسی و بازبینی قرار میگیرد. در پایان نیز مفهوم خلاقیت و آفرینشگری در تمام دورههای تاریخی به اختصار شرح داده شده و تلاش می شود تا جمعبندی نهایی و مقایسه ای بین این دورهها و فلاسفه در باب واکاوی مفهوم افرینشگری در تاریخ انجام گیرد. |
|
| Keywords: آفرینشگری, فلسفه آفرینشگری, هنر و معماری, بررسی تاریخی, ارسطو. |
|
|
Full-Text [PDF 5930 kb]
(947 Downloads)
|
Type of Study: Research |
Subject:
Special
Accepted: 2017/07/13 | Published: 2017/07/13
|
|
|
|
|
|
|
| Add your comments about this article |
|
|
|
