شالوده­ی شهرهای سنتی با تکیه بر اصول و قوانین برگرفته از مفاهیم دینی و عرف­های انسانی، در­ برگیرنده­ی هویتی است که همواره می­تواند به­عنوان اصلی مهم و سازنده در شهرسازی کشورمان مورد استفاده قرار­گیرد. محله از جمله ارکان شهر اسلامی است که در ساخت شهری معاصر هویت خود را از دست داده­است. محلات معاصر بی­توجه به قوائد گذشته فضاهایی بدون سرزندگی را برای شهرسازی امروز به ارمغان آورده است. این مقاله با درک معضل امروز شهرسازی، با هدف احیاء مفهوم محرمیت نهفته در ساختار محلات سنتی کشور در شهر معاصر گام برداشته است. برای رسیدن به هدف مقاله، محله­ی پامنار تهران، به­عنوان نمونه­ی محلات سنتی در­نظر گرفته شده­است. قوت­ها، ضعف­ها و عوامل موثر بر شکل­گیری محرمیت در محله با­استفاده از تکنیک­های SOWT و تحلیل­های میدانی شناسایی و با ­استفاده از تکنیک AHP مورد ارزیابی قرار گرفته­است و نهایتاً عوامل شناسایی­شده در قالب پیشنهاد­های طراحی برای شهرسازی معاصر ارائه می­شود.