|
ارزیابی علل عدم استفاده از فناوریهای نوین ساختمانی در نوسازی بافتهای فرسوده شهر تهران
|
کتایون تقی زاده*   ، احسان سلطان پناه |
| دانشگاه تهران |
|
|
چکیده: (6654 مشاهده) |
| صنعت ساختمان و پروژه های عمرانی به گواهی آمار و ارقام، از لحاظ سرمایه و حجم نیروی انسانی درگیر، بزرگترین صنعت در کشور میباشد. رشد سریع جمعیت و افزایش تقاضا، نیاز به کاهش زمان تحویل پروژه های عمرانی و کاهش زمان برگشت سرمایه سرمایه گذاران و عواملی از این قبیل باعث شده اند تا ضرورت ایجاد تحول در شیوههای سنتی صنعت ساختمان روزبهروز بیشتر شود. نیاز به بهرهگیری از تکنولوژیهای ساخت متناسب با رشد هر جامعه و بهرهگیری از فناوری در سایر صنایع و تواناییهای اجرای آن جامعه متغیر است. چنین نیازهایی است که بعضاً به نوآوریها و یا انتقال فناوری میانجامد. وسعت عظیم بافتهای فرسوده با معضلات فراوان و نبود استراتژیهای روشن درخصوص برنامهریزی و مدیریت طرح و اجرا در نوسازی اینگونه بافتها، سبب شده تازمینههای تحقق قوانین و مصوبات هر چند اندک موجود نیز فراهم نشود و بافتهای فرسوده شهری با روندی افزایشی به مهمترین چالش شهر تهران تبدیل شود. مباحث مربوط به زلزله و مدیریت بحران در وهلۀ نخست و ابعاد اجتماعی، اقتصادی و کیفیتهای قابل ارتقا کالبدی و کارکردی – فضایی این بافتها در مراتب بعدی، نیاز به رویکردهای ویژه جهت نوسازی آنها را اجتنابناپذیر مینماید. در این مقاله سعی شده است تا ضمن تعریف دقیقی از تکنولوژیهای نوین ساختمانی، به اهمیت علل عدم گسترش فناوریهای نوین در صنعت ساخت و ساز و شناسایی ریسکهای ناشی از استفاده از این فناوریها در پروژههای نوسازی بافتهای فرسوده پرداخته شود و در ادامه ضمن دسته بندی و مشخص نمودن هریک از این عدم قطعیتها به ریشهیابی علل بروز مهمترین این عوامل پرداخته خواهد شد. |
|
| واژه‌های کلیدی: فناوریهای نوین، بافت فرسوده، نوسازی، انتقال تکنولوژی، تکنولوژی ساخت. |
|
|
متن کامل [PDF 651 kb]
(667 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
پذیرش: 1392/10/4 | انتشار: 1392/10/4
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
