در سالهای طولانی از بدو پیدایش شهرنشینی تا زمان حال، علی رغم تمام تغییرات ساختاری، شهر همواره با واقعیت هایی همراه بوده است که به عنوان مخاطرات طبیعی قلمداد می شوند. در این میان زلزله یکی از مهمترین و ویرانگرترین مخاطرات بوده است که از دیرباز بشر در پی یافتن راه حلی برای مقابله با آن بوده است ولی تاکنون موفق به دستیابی به دانش فنی مهار زلزله نگردیده است و در واقع بشر در مقابله با زلزله عاجز مانده است. در این شرایط که دیگر بشر با دانش کنونی خود را قادر به کنترل زلزله نمی بیند، اندیشه یافتن راههایی برای کاهش آسیب ها و خسارت زلزله را در سر پروراند. چگونه می توان آسیب پذیری شهرها در مقابل زلزله را کاهش داد؟ تغییر در نحوه استفاده از زمین در شهرها با هدف کاستن آسیبهای ناشی از زلزله یکی از راهکارهای است که نقش موثر آن در مقابله با آسیبهای زلزله به اثبات رسیده است. این موضوع در سه مرحله می تواند مورد ارزیابی قرار گیرد: مرحله اول که زمان آمادگی در مقابل بحران زلزله نامیده می شود، روند آماده سازی شهرها برای مقابله با بحران با آگاهی از وقوع آن است به گونه ای که شهر در حالت آماده باش برای زلزله طراحی و برنامه ریزی شده باشد. مرحله دوم زمان بحران است درست زمانی که شهر در وضعیت بحرانی قرار می گیرد با این تفاوت که با تمهیدات و تغییراتی که در مرحله قبل انجام دادیم یقیناً بایستی حداقل خسارت را انتظار داشته باشیم، و نهایتاً مرحله سوم که زمان بعد از بحران تا بازگشت به شرایط عادی است. این مقاله قصد دارد یکی از مهمترین ارکان آسیب پذیر و در عین حال آسیب رسان شهر یعنی کالبد و ساختار فیزیکی شهر در سه مرحله قبل، هنگام و بعد از زلزله، در جهت دستیابی به شهری ایمن در مقابل زلزله برنامه ریزی قرار دهد؛ بنابراین برنامه ریزی کاربری اراضی شهری با تدوین ضوابط و مقررات منطقه بندی (ارتفاعی، تراکمی و کارکردی) تفکیک اراضی، تخصیص فضاهای کافی برای انواع فعالیت، در نظر گرفتن سازگاری کاربری ها، تعیین حریم نواحی خطرناک، انتقال کاربری های ناسازگار، تدوین ضوابط و مقررات در زمینه تناسب توسعه و نهایتاً پیش بینی شرایط بحران و نیازهای مطرح در آن قادر به کاهش آسیب پذیری مناطق شهری می باشد. با توجه به مطالب ارائه شده در این مطالعه برنامه ریزی کاربری اراضی شهری در شهر ماهدشت به عنوان بررسی موردی از شهرهای مهاجرپذیر تلفات ناشی از بحران زلزله را با توجه به آسیب پذیری آن کاهش می دهد که قابل تعمیم و بررسی در شهرهای دیگر کشور نیز خواهد بود و نهایتاً یکی از مهمترین راهکارها و پیشنهادات ارائه شده در این فصل انتخاب موقعیت مناسب جهت آماده سازی سایتی به عنوان محل اسکان اضطراری و موقت در جوار منطقه آسیب پذیر شهر ماهدشت می باشد. در زمینه اسکان آسیب دیدگان از زلزله در شهر ماهدشت در دو مرحله اسکان اضطرای و اسکان موقت باتوجه به شرایط موجود و استانداردهای مطرح در این زمینه پیشنهاداتی ارائه گردید.
Moosavi S A, Rajabsalahi H, Jahangir E, Darabkhani R. Urban land use planning to reduce the damage caused by earthquakes, with emphasis on the emergency and temporary accommodation in Mahdasht. Journal title 2011; 9 (28) :193-208 URL: http://ijurm.imo.org.ir/article-1-105-fa.html
موسوی سید عارف، رجب صلاحی حسین، جهانگیر ابراهیم، داراب خانی رسول. برنامه ریزی کاربری اراضی شهری جهت کاهش آسیب های ناشی از زلزله با تاکید بر امکان اسکان اضطراری و موقت در ماهدشت. عنوان نشریه. 1390; 9 (28) :193-208
مقاله پژوهشی و در زمینه محورهاي مرتبط با مطالعات حوزه مديريت شهري و روستايي باشد و در دیگر نشریات داخلی و خارجی منتشر نشده باشد.
مقاله بهترتیب باید دارای بخشهای چکیده فارسی، مقدمه، چارچوب نظری یا مفهومی، روش تحقیق، یافتهها، نتیجه، کتابنامه و چکیده انگلیسی باشد.
مقاله بصورت فايل word باشد و موارد زير در آن رعايت گردد:
قلم فونت ميترا نازك 12
قلم نوشتار لاتين Times New Roman نازك 10
فاصله سطر 14
نيم فاصله به هيچ عنوان در كل متن نباشد.
قلم جداول و شكلها فونت 10
قلم زيرنويس فارسي فونت 10 و لاتين فونت 8
قلم منابع فارسي 10 و لاتين فونت 9
حجم کل مقاله با احتساب تمام بخشهای مذکور در بند ۲، بین ۶۰۰۰ تا ۸۰۰۰کلمه باشد.
تمامی مقالات باید دارای چکیده فارسی و انگلیسی باشند. حجم هر دو چکیده کمتر از ۲۰۰ و بیشتر از ۲۵۰ کلمه نباشد.
واژگان کلیدی بلافاصله پس از چکیده فارسی و انگلیسی و بین ۴-۶ کلمه نوشته شود.
معادل انگلیسی اسامی و مفاهیم مهم در پاورقی هر صفحه آورده شود.
ارجاعات مربوط به منابع در متن و داخل پرانتز و بهصورت زیر است:
ارجاع به منبع فارسی:(عالم، ۱۳۹۱: ۱۰۳)
ارجاع به منبع انگلیسی:(دورژه، ۲۰۰۲: ۳۲۶-۳۲۷)
* در ارجاع درون متن به منبع خارجی، معادل اصلیِ نام نویسنده حتما در پاورقیِ همان صفحه ذکر شود.
اصطلاحات و معادل واژههای فنی، توضیحات، معادل نام نویسندگان منابع خارجی مورد ارجاع در متن و... میباید در هر صفحه شمارهگذاری شده و بهعنوان پاورقی در انتهای همان صفحه ذکر شود.در متن مقاله هیچ واژه خارجی نباید آورده شود.
برای عکسها، نمودارها و جداول عنوان و شماره در نظر گرفته شود. عنوان عکسها و نمودارها در پایین و عنوان جداول در بالای آن ذکر شود.
مشخصات نویسنده یا نویسندگان بهصورت زیر در صفحه اول مقاله درج گردد و آدرس پست الكترونيكي نويسنده مسئول بهصورت پاورقی ذکر گردد:
مرتبه علمی، تخصص، دانشگاه یا پژوهشگاه یا سازمان. (نام و نام خانوادگي: دکتری طراحی شهری، استادیار گروهطراحی شهری، دانشکده ....، دانشگاه ....، تهران، ایران).
در صورتیکه مقاله بیش از یک نویسنده دارد، نویسنده مسئول با علامت ستاره (*) مشخص گردد.
در پایان مقاله فهرست الفبایی منابع مورد استفاده فارسی و انگلیسی به شکل زیر ارائه شود:
کتاب: نام خانوادگی، نام (سال انتشار) عنوان کتاب، شماره جلد، (نام و نامخانوادگی مترجم)، شماره چاپ، محل انتشار: انتشارات.
مقاله: نام خانوادگی، نام (سال انتشار) «عنوان مقاله»، نام نشریه، شماره، صفحات.
پایاننامه: نام خانوادگی، نام (سال انتشار) عنوان پایاننامه، پایاننامه کارشناسیارشد/ دکترا، رشته، دانشکده، دانشگاه.
گزارش: نام سازمان (سال انتشار) «نام گزارش».
اینترنت: نام خانوادگی، نام (تاریخ اخذ مطلب): نشانی کامل سایت.
توضیح
مقالهاي كه فرمت نشريه را دارا نباشد در جلسه هيت تحريريه نشريه مطرح نميشود.
مقالهها توسط هیات تحريريه و با همکاري متخصصان داوري شده و در صورت تصويب بر طبق ضوابط نشريه به نوبت چاپ خواهند شد.
مسئوليت صحت مطالب به عهده نويسنده(گان) است.
هيأت تحريريه در رد و ويرايش مقالات مجاز است.
مقاله پس از پذيرش نهايي باید بدون غلط و با نرم افزار Microsoft Word ارسال شود. بدیهی است هرگونه تغییر پس از آن قابل قبول نخواهد بود.
مستندات و مدارک مربوط به داوری کلیه مقالات در هیأت تحریریه نشریه محفوظ و محرمانه بوده و هیأت تحریریه نسبت به ارائه مدارک مربوط به مقالاتی که مورد پذیرش قرار نگرفته اند، متعهد نمیباشد.
عدم رعایت شیوه نامه فوق موجب تأخیر در پذیرش و رفت و برگشتهای مکرر و زمانبر مقاله خواهد شد.