یکی از مکانیسم�هایی که جهت کنترل و کاهش انتشار گازهای گلخانه�ای تنظیم�شده، مکانیسم توسعه پاک است. این مکانیسم شامل پروژه&zwnjهایی است که کشورهای توسعه یافته جهت تحقق تعهدات خود در کاهش انتشار و همچنین کمک به توسعه پایدار در کشورهای درحال توسعه اجرا می&zwnjنمایند و به ازای کاهش انتشار، CER (گواهی کاهش انتشار) دریافت می&zwnjنمایند. در این مقاله، نقش اجرای پروژه�های CDM جهت تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی، سند چشم�انـداز و راهکارهـایی جهت شکست تحریم�های ناعادلانه تحمیلی به کشور مورد بررسی قرارگرفته است. یکی از روشهای کنترل و مدیریت گازهای گلخانه�ای استفاده بهینـه از انـرژی حاصـل از سـوختهای فسـیلی بـرای کاهش مصرف انرژی و در پی آن کاهش انتشار گازهای آلاینده حاصل از آن میباشد. راه دیگر، استفاده از سـوختهای با کربن پایین و یا بدون کربن است (نیروی هسته�ای و منابع انرژیهای نو ماننـد انـرژی خورشـیدی، انـرژی بـاد، و سوختهای زیست توده). راه حل سومی که در این نوشتار مورد بررسی قرار گرفته است نقش پروژه هـای CDM و زیست محیطی بویژه مدیریت کربن توسط استحصال یا توقف کربن جهت کـاهش گازهـای گلخانـه ای و افـزایش راندمان تولید انرژی از محل انرژی های اتلافی فرآیند احتراق و می باشد. طبق پیمان بین المللی کیوتو، کشورهای امضا کننده ملزم به اجرای تعهدات و تامین اقلام مورد نیـاز پـروژه هـای CDM �و زیست محیطی هستند. لذا پروژه�های مذکور، مشمول تحریم�های تحمیل شده بر علیه ایران نمی�باشند و از آنجا که کشور ایران دارای ذخایر نفت و گاز فراوان بوده و در منطقه�ای بـا قابلیـت هـای سرشـار از انـرژی�هـای تجدیدپذیر قرار دارد و از طرفی تحریم های تحمیلی اخیر موجب بروز صدماتی در اقتصاد کشور گردیده است، پـروژه های زیست محیطی و CDM را می توان به عنوان راهکاری جهت شکست تحـریم هـا و شـکوفایی هرچـه بیشـتر اهداف اقتصاد مقاومتی ایران اسلامی مورد استفاده قرار داد.