بافت تاریخی شهرها منعکس کننده شخصیت مدنی، فرهنگ و تعاملات شهری است. در این بافت ها علاوه بر کالبد به فضاسازی مطابق با کارکرد و عملکرد نیز پاسخگوی می�شود. علاوه بر این، انگاره�های �کالبد�و �کارکرد�، به عنوان مؤلفه�های مؤثر در مداخلات بافت�های تاریخی مطرح�اند. بنابراین شناخت این مولفه�ها هم در جهت مداخله در بافتهای تاریخی و هم در جهت تعمیم انگارهای آن به سایر بخشها حائز اهمیت�اند با نگاهی به بافت تاریخی، این نکته مشهود است که شکل�گیری و حیات آن�ها در تداومی تاریخی، فرهنگی، اجتماعی، و محیطی به صورتی منسجم و هماهنگ عیان گردیده است. ساکنان این بافت ها هویت خود را از طریق ارتباطات اجتماعی و مشارکت در ایجاد این فضاهای ماندگار دریافت می نموده اند. تاثیر چنین مکان های ماندگاری در شکل دهی به هویت فردی و اجتماعی و فرهنگی است. این مقاله مولفه�های موثری نظیر: تعاملات اجتماعی، فعالیتها، دلبستگی را در پیوند اجتماعی افراد با بافت قدیم موثر ارزیابی می�کند و در جهت پاسخگویی کالبدی و معماری به آنهاست. در این پژوهش با روش تحقیق توصیفی، تحلیلی و مطالعات کتابخانه�ای و با چارچوب نظریه پیوند اجتماعی و مولفه�های �اصلی آن درصدد بررسی مفاهیم کالبدی در بافتهای تاریخی، به بررسی مفاهیمی نظیر مشارکت دلبستگی، تعهد و باور و موضع�گیری جامعه�شناختی آن، از منظر کالبدی و شناخت ویژگی�های پیوند اجتماعی و لزوم احیای کالبدی آن در بافتهای تاریخی پرداخته می�شود. تا بدین طریق به تفکیک مولفه�های کالبدی و فعالیتی که در پیوند میان مردم� و بافت قدیم موثر است بینجامد.